Dlaczego warto uprawiać soję?

Soja to roślina pełna zalet i niezwykle ważna dla rolnictwa. Niestety jej udział w strukturze zasiewów w PL i UE pomimo wielu starań jest w dalszym ciągu niezadowalający. Postęp genetyczny i zmieniające się warunki klimatyczne pozwalają na uprawę soi w wielu krajach UE, w tym również na terenie całej Polski.

Jest to gatunek bardzo wartościowy z przyrodniczego i agrotechnicznego punktu widzenia, który można z powodzeniem wprowadzać do wysyconych roślinami zbożowymi płodozmianów w naszym kraju. W skali kraju soję uprawia się na areale około 25 tys. ha. Soja pozostawia po sobie bardzo dobre stanowisko dla roślin następczych, a dzięki symbiozie z bakteriami wiążącymi azot z atmosfery wraz z resztkami pozbiorowymi pozostawia znaczne ilości azotu w glebie. Według różnych analiz możemy uzyskać od 50 nawet do 100 kg azotu na hektarze.

Soja nie wymaga intensywnego nawożenia mineralnego. Jednak nie jest to gatunek do uprawy na glebach słabych o niskiej zasobności i nieuregulowanym pH. 

Soja w płodozmianie ma pozytywny wpływ na bilans materii organicznej na naszych polach i doskonale rozluźnia glebę poprawiając jej strukturę. Dzieje się tak dzięki rozbudowanemu systemowi korzeniowemu, który po obumarciu pozostawia puste kanaliki łączące dolną warstwę gleby z górną i poprzez nie, w procesach podsiąkania, możliwe jest przemieszczanie się związków mineralnych w górę profilu glebowego. Podczas odkrywek na polach soi można zaobserwować, że korzenie sięgają nawet dwóch metrów głębokości. 

Według danych COBORU (Centralny Ośrodek Badania Roślin Uprawnych) soję możemy uprawiać w każdym rejonie naszego kraju. W przypadku północnej części Polski zalecane są do uprawy odmiany bardzo wczesne i wczesne. Natomiast na południu z powodzeniem można uprawiać odmiany z grup średnio wczesnych, jak też średnio późnych, a te z kolei charakteryzują się wyższym potencjałem plonowania.